Ενταφιασμός Γέροντος Ευμενίου Σαριδάκη.Βίντεο Ντοκουμέντο. Εθιά Κρήτης 24-5-1999

 

Πηγή   Mathioudakis Nikolaos

Κωνσταντίνος Κανάρης "Τα δυο αθέατα χέρια"

 Πενήντα πέντε ολόκληρα χρόνια ύστερα από τη νύχτα εκείνη, που το καμάρι του Οθωμανικού στόλου πέταξε στον αγέρα τυλιγμένο στις φλόγες και στον κουρνιαχτό της μπαρούτης, στην πρωτεύουσα, στην οδό Κυψέλης 54, ένας γηραλέος άντρας έστεκε άπνους στο νεκροκρέβατό του. Πριν από λίγες στιγμές ο ιατρός Ζωχιός είχε εκπληρώσει την τελευταία επιθυμία του αποθανόντα. Αφαίρεσε την καρδιά από το μπαρουτοκαπνισμένο σώμα του και την προσέφερε στο Έθνος. Ο γέροντας, αφού νεκροστολίστηκε με το πολεμικό γελέκι του, απιθώθηκε ευλαβικά στο κιβούρι του και ήταν πλέον έτοιμος για το μεγάλο ταξίδι. Στο ταπεινό κονάκι του είχαν συναχθεί άρχοντες και λαός κι όλος ο χώρος είχε γεμίσει με το θρύλο του. Ενώ όλα ήταν έτοιμα για να αρχινήσει η πομπή προς την εκκλησία, ανάμεσα από το συγκεντρωμένο πλήθος, ξεπρόβαλε ένας φωτογράφος βαστώντας την κάμερα του. Αμέσως πήγε και έστησε τον τρίποδά της μπροστά από το φέρετρο και σε λίγες στιγμές η εικόνα του νεκρού πέρασε στην αιωνιότητα. Σήμερα, κοιτώντας κάποιος τη φωτογραφία, το βλέμμα του επικεντρώνεται στην κεντρική μορφή της παράστασης, αυτής του νεκρού. Αυτό όμως που περνά απαρατήρητο, λόγω και της υπαιτιότητας του φωτογράφου, είναι τα δύο χέρια που ανταμώνουν στο δεξιό άκρο της παράστασης. Ένα γυναικείο γεροντικό χέρι βρίσκεται απιθωμένο πάνω στο νεκρικό μαξιλάρι και η στάση του ομοιάζει με χειρονομία όρκου, που τον επισφραγίζει με το άγγιγμα του νεκρικού προσκέφαλου. Ο καρπός του χεριού τούτου, αγγίζεται τρυφερά μα και ευλαβικά, από ένα άλλο χέρι, αντρικό, από το χέρι του γιου, που δίνει κουράγιο στην χήρα μάνα, μα συνάμα γίνεται κι αυτός μέτοχος του όρκου της. Το γυναικείο τούτο χέρι είναι μιας χαροκαμένης μάνας, που από την εφηβική της ηλικία είχε σταθεί παλικαρίσια δίπλα στον άνδρα της ως και τη στερνή του ώρα. Είχε γλιτώσει τα βλαστάρια της από την καταστροφή του νησιού της, πέφτοντας μαζί τους στη θάλασσα και δίνοντας τιτάνιο αγώνα για να τα κρατήσει στη ζωή, κολυμπώντας για ώρα στα νερά του Αιγαίου, μέχρις ότου τους περιμαζέψει ένα διερχόμενο μπρίκι. Στη ζήση της, είδε να χάνονται τα περισσότερα από τα παιδιά της και τούτη την ώρα αποχαιρετά και τον ήρωά της. Αυτή ήταν η ψαριανή Δέσποινα Μανιάτη, η καπετάνισσα, η σύζυγος του μπουρλοτιέρη της Επαναστάσεως του 1821, Κωνσταντίνου Κανάρη.

Χρήστος Γ. Δήμτσιος

Ιστορικός - Παιδαγωγός

Φωτογραφία: «Ο Κωνσταντίνος Κανάρης την ημέρα της Νεκρωσίμου Ακολουθίας του»

Εκοιμήθη ο Γέροντας π.Ανανίας Κουστένης

Εκοιμήθη σε ηλικία 76 ετών το Σάββατο (15/05) ο π. Ανανίας Κουστένης, ο οποίος το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε νοσοκομείο δίνοντας μάχη με τον κορονοϊό.

Ο πατήρ Ανανίας Κουστένης υπήρξε μια πνευματική μορφή του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Γεννήθηκε στην Δημητσάνα το 1945 και ακολούθησε τον δρόμο του μοναχισμού, για να δοθεί στον Θεό και τον άνθρωπο.

Σπούδασε Θεολογία και Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ασχολήθηκε συστηματικά με τη μετάφραση του έργου του Αγίου Ρωμανού του Μελωδού ενώ, μνημειώδες παραμένει το έργο της μετάφρασης και του σχολιασμού της Χρονογραφίας του Θεοφάνη.

Για την προσφορά του στα θεολογικά γράμματα και είχε τιμηθεί κατά η διάρκεια της 6ης Έκθεσης Χριστιανικού Βιβλίου τον Νοέμβριο του 2017 στο ξενοδοχείο Caravel στην Αθήνα.

Ο πατήρ Ανανίας Κουστένης χαρακτηριζόταν συχνά ως "ο ροκ ιερέας των Εξαρχείων" και ήταν ιδιαίτερα λαοφιλής στην περιοχή, καθώς λειτουργούσε συχνά στο παρεκκλήσι του Αγίου Νεκταρίου.

Ο χαρακτηρισμός "ροκ" προήλθε, μάλιστα, από μια συνέντευξή του στο "Άξιον Εστί" και τον Βασίλη Βασιλικό, όπου είχε δηλώσει σχετικά με τις λειτουργίες του στα Εξάρχεια:

"Πολύ καλά νιώθω στα Εξάρχεια. Η Ορθοδοξία είναι αναρχία. Αναρχικός είναι εκείνος, ο οποίος δεν είναι ούτε δούλος, ούτε τύραννος του άλλου. Θέλει μαγκιά να είσαι αναρχικός".

Πηγή news247