Ο Δημήτριος Μακρής (Γαβαλού 1772 - 1841). Φιλικός και οπλαρχηγός του Αγώνα, από τους ισχυρότερους της Δυτικής Στερεάς.

Xειμώνας θα τανε, όταν ένα φαρί καλιγωμένο στο χρυσό, τράβηξε για το Κάρλελι και τις πλαγιές τ’ Αράκυνθου. Ύστερα από ένα μακρύ ταξίδι έφτασε στη Γαβαλού, και κίνησε για το Μακρέικο. Ξεπέζεψε ο τάταρης και ταχιά ανέβηκε τη σκάλα που οδηγούσε στο χαγιάτι. Με ένα βίαιο χτύπημα στην πόρτα, κάλεσε τους νοικοκυραίους να τον προϋπαντήσουν. Ξάφνου, πίσω από την μισάνοικτα πόρτα φάνηκε μια γριά, που καλωσόρισε τον επισκέπτη. Εκείνος περνώντας το κατώφλι, πέταξε την κάπα του που την είχε ανάρριχτα στις πλάτες, και μένα σιάξιμο της χρυσοποίκιλτης φορεσιάς του, ανακοίνωσε πως ήταν ο πρώτος αγγελιοφόρος του βασιλέα. Η γεροντική μορφή που καθόταν όμως στο παραγώνι του τζακιού, τον κοίταξε ανόρεκτα. Έστριψε το παχύ μουστάκι του, τον κάρφωσε με το βλέμμα του και τον ρώτησε, τι γυρεύει στο σπιτικό του. Ο νεαρός αγγελιοφόρος, ασυνήθιστος στην απλότητα του ηρωισμού, του ανήγγειλε με επισημότητα, πως ο βασιλέας τον ήθελε στο πλάι του, στ’ ανάκτορο, ως υπασπιστή του. Τότε ο γέροντας, σηκώθηκε αργά από το σκαμνί οπού καθόταν, στάθηκε ορθός, ακουμπώντας στον «Λιάρο» του και με αυστηρή αγαθοσύνη αντιγύρισε στον νεαρό: «Δεν ξέρω γω να τσακάω τη μέση μ’». Ο αγγελιοφόρος του βασιλέα, δεν τόλμησε να προσθέσει τίποτα περισσότερο ύστερα από τη αυστηρή δήλωση του Μακρή. Ευχαρίστησε τον καπετάνιο, φόρεσε βιαστικά την κάπα του και κίνησε να φύγει.

 

Χρήστος Γ. Δήμτσιος Παιδαγωγός - Ιστορικός